• گوشه ای از فضایل حضرت علی علیه السلام

حضرت علی علیه السلام در آسمان هفتم همچون خورشید برای اهل آنجا می‌درخشد
سُلَیْمِ بن قَیْس از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نقل کرده که آن حضرت فرمود: علی علیه السلام در آسمان هفتم برای اهل آنجا می‌درخشد همانطور که خورشید برای اهل زمین فروزندگی دارد و در آسمان دنیا برای اهل زمین همانند ماه است در شب تاریک و در ادامه فرمود:
أَعْطَی اللَّهُ عَلِیّاً علیه السلام مِنَ الْفَضْلِ جُزْءاً لَوْ قَسَمَ عَلَی أَهْلِ الْأَرْضِ لَوَسِعَهُمْ وَ أَعْطَاهُ مِنَ الْفَهْمِ جُزْءاً لَوْ قَسَمَ عَلَی أَهْلِ الْأَرْضِ لَوَسِعَهُم اسْمُهُ مَکْتُوبٌ عَلَی کُلِّ حِجَابٍ فِی الْجَنَّةِ بَشَّرَنِی بِهِ رَبِّی.
خداوند به حضرت علی علیه السلام به اندازه ای فضیلت بخشیده است که اگر بر اهل عالم تقسیم شود همه را کفایت می‌کند و به اندازه ای علم و دانش به او عطا کرده است که اگر بر افراد روی زمین تقسیم شود همه را کفایت می‌کند یعنی همگی عالِم می‌شوند نام او بر همه پرده‌های بهشت نگاشته شده است پروردگارم مرا به وجودش مژده داد …» [1]
سلام خداوند متعال بر علی علیه السلام
ابراهیم نخعی می‌گوید: چون پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به معراج رفتند، هاتفی در آسمانها ندا داد: ای محمّد، خداوند عزّوجل همیشه بر تو سلام دارد و می‌گوید:
اقْرَأْ عَلَی عَلِیٍّ بن ابیطالب مِنِّی السَّلَام
سلام مرا به علی بن ابیطالب برسان. [2]

هدیه ی خداوند متعال به علی علیه السلام
در مصابیح القلوب و سیرة النبی و کفایه المؤمنین از امام حسین علیه السلام مروی است که گفت:
«روزی پدر من کنار فرات رفت جهت غسل در آب شد. ناگاه موجی برآمده پیراهنش ببرد. چون بیرون آمد، هاتفی گفت: «انْظُرْ عَنْ یَمِینِکَ وَ خُذْ مَا تَرَی».
چون نگاه کرد پیرهنی دید در دیبایی پیچیده، فرا گرفت. رقعه ای از گریبانش افتاد که بر او نوشته بود:
«بسم الله الرحمن الرحیم هَذِهِ هَدِیَّةٌ مِنَ اللَّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ إِلَی عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ هَذَا قَمِیصُ یورث عِمْران کَذلِکَ وَ أَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِینَ. »
یعنی، این تحفه ای است از خداوند عزیز حکیم به سوی علی بن ابیطالب علیه السلام، این هدیه، قَمیص است که ارث داده شده است عمران علیه السلام را، همچنین میراث می‌دهم او را به قومی دیگر. [3]
سه هزار منقبت در یک شب
شیخ صدوق رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَیْهِ در کتاب «أَمَالِی از سعید بن جُبَیْر نقل کرده است که گفت: نزد ابن عباس آمدم و به او گفتم: ای پسر عموی رسول خدا آمده‌ام تا از تو درباره ی علی بن ابیطالب علیه السلام و اختلاف مردم نسبت به او سؤال کنم. فرمود: ای پسر جُبَیْر، آمدی تا از کسی که در یک شب سه هزار منقبت برای او حاصل شده، سؤال کنی؟ آمدی تا از وقتی رسول خدا و جانشین او و صاحب حوض و پرچم و شفاعت سؤال کنی؟ سپس فرمود: به حق کسی که محمد صلی الله علیه و آله و سلم را ختم رسولان اختیار کرد از آغاز خلقت تا انتهای آن همگی که بنویسند نمی توانند یک دهم از فضائلی را که خدا به او مرحمت کرده، بنویسند.
مراد از آن شبی که در کلام ابن عباس ذکر شد و سه هزار منقبت برای علی علیه السلام است، شب هفدهم ماه مبارک رمضان است که «لَیْلَةُ الْقِرْبَةِ» نامیده شده و جنگ بَدر در فردای آن واقع شده است و سید حِمْیَرِی رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَیْهِ در اشعار خود به آن اشاره کرده است، می‌گوید:
ذَاکَ الَّذِی سَلَّمَ فِی لَیْلَةٍ
عَلَیْهِ مِیکَالُ وَ جِبْرِیلُ
مِیکَالُ فِی أَلْفٍ وَ جِبْرِیلُ فِی
أَلْفٍ وَ یَتْلُوهُمْ سَرَافِیلُ
لَیْلَةَ بَدْرٍ مَدَداً أُنْزِلُوا
کَأَنَّهُمْ طَیْرٌ أَبَابِیلُ
فَسَلَّمُوا لَمَّا أَتَوْا حَذْوَهُ
وَ ذَاکَ إِعْظَامٌ وَ تَبْجِیل [4]
و او کسی است که سلام کرده است در یک شب، بر او میکائیل و جبرئیل. میکائیل در میان هزار فرشته و جبرئیل در میان هزار فرشته و به دنبال آنها
اسرافیل در میان هزار فرشته در شب جنگ بدر به عنوان یاری و کمک اینها نازل شدند، همانند ابرهای پرنده‌های ابابیل که بر لشگر ابرهه فرود آمدند. پس همگی سلام کردند چون بر قدمهای او فرود آمدند و این به خاطر احترام بزرگداشت آن حضرت بوده است. )
———-
[1]: مناقب مرتضوی، ص ۱۶۰.
[2: بشاره المصطفی ص ۵۳، امالی شیخ طوسی ح ۴۱ ص ۲۰۱، بحارالأنوار ج ۴۷ ص ۳۱۵ ح ۶
[3]: امالی صدوق، ص ۵۷ ح ۷ مجلس ۲، بحارالأنوار ج ۳۹ ص ۳۷، ح ۷ - انوار النعمانیّه، ج ۱، ص ۲۴.

[4]: عیون اخبار الرضا علیه السلام ج ۲ ص ۲۶ – بحارالأنوار ج ۳۹ ص ۱۲۰، المناقب ج ۲ ص ۲۲۹.