امام حسین (ع) می فرمایند:
أنَا قَتیلُ العَبَرَةِ لایَذکُرُنی مُؤمِنٌ إلّا استَعبَرَ
من کشته اشکم ؛ هر مؤمنى مرا یاد کند ، اشکش روان شود
کامل الزیارات ، (ص 215)
|
|
امام حسین (ع) می فرمایند: من کشته اشکم ؛ هر مؤمنى مرا یاد کند ، اشکش روان شود ?صلی الله علیک یا ابا عبدالله آقا جان!جدتان امام حسین (علیه السلام) الان کجاست؟ 2⃣ به مجالس عزایش . ?در روایتی دیگر امام حسین (علیه السلام) فرمودند: اگر گریه کننده بر من می دانست که چه اجری نزد خداوند دارد شادی اش از اندوهش بیشتر می گردید. چشمه سار عشق، ص 10 قصص الحسینیه، ص 72 امام زين العابدين عليه السلام : چون [على اكبر] براى مبارزه به سوى لشكر عمر بن سعد رفت، امام حسين عليه السلام چشمش گريان شد و گفت : «خدايا! تو بر آنان گواه باش كه فرزند پيامبرت و شبيه ترينِ مردم به او در شكل و خو ، به سوى آنان بيرون شد» . على اكبر ، شروع به رجزخوانى كرد و گفت : من ، على بن حسين بن على ام ما و آل خدا به پيامبر صلى الله عليه و آله سزاوارتريم . آيا نمى بينيد كه چگونه از پدرم حمايت مى كنم؟ آن گاه ، ده تن از دشمنان را كُشت . سپس به نزد پدرش بازگشت و گفت : اى پدر ، عطش ! امام حسين عليه السلام فرمود : «پسر عزيزم ! شكيبا باش . جدّت با كاسه پُر ، تو را سيراب مى كند» . على اكبر ، بازگشت و باز جنگيد تا چهل و چهار نفر از آنان را كُشت . سپس ، خود به شهادت رسيد . درود خدا بر او باد! فلسفه و حکمت عزاداری برای ائمه(علیهم السلام) چیست؟ فلسفه و حكمت عزاداري را ميتوان در امور ذيل، رهيابي كرد: الف. محبت و دوستي: قرآن و روايات، دوستي خاندان رسول اكرم( صلي الله عليه و آله و سلم) و اهلبيت(علیهم السلام) را بر مسلمانان واجب كرده است .(1) روشن است كه دوستي لوازمي دارد و محبّ صادق، كسي است كه شرط دوستي را - چنان كه بايد و شايد - به جا آورد. يكي از مهمترين لوازم دوستي، هم دردي و هم دلي با دوستان در مواقع سوگ يا شادي آنان است؛(2). از اين رو در احاديث، بر برپايي جشن و سرور در ايام شادي اهلبيت (علیه السلام) و ابراز حزن و اندوه در مواقع سوگ آنان، تأكيد فراوان شده است. حضرت علي(علیه السلام) در روايتي ميفرمايد: «شيعه و پيروان ما در شادي و حزن ما شريكند». «يفرحون لفرحنا و يحزنون لحزننا» : در شادی ما شادندو در اندوه ما اندوهناکند، (3) امام صادق(علیه السلام) نيز فرمودند: «شيعتنا جزء منا خلقوا من فضل طينتنا يسوؤهم ما يسؤنا و يسرّهم ما يسرّنا»(4). «شيعيان ما پارهاي از خود ما بوده واز زيادي گل ما خلق شدهاند؛ آنچه كه ما را بدحال يا خوشحال ميسازد، آنان را بدحال و خوشحال ميگرداند». اين وظيفه عقلاني و شرعي، ايجاب ميكند كه در ايام عزاداري اهلبيت(علیهم السلام)، حزن و اندوه خود را به «زبان حال»؛ يعني، با اشك، آه و ناله و زاري، از نظر خوراك، با كم خوردن و كم آشاميدن مانند افراد غمزده آشكار سازيم ، طبق فرموده امام صادق(علیه السلام) به معاوية بن وهب، «عزاداران سيدالشهدا در روز عاشورا از آب و غذا دوري جويند تا آن كه يك ساعت از وقت فضيلت نماز عصر بگذرد، و در حد لزوم به غذاي معمول صاحبان مصيبت، سدّ جوع و عطش كنند».(5). و از نظر پوشاك، با پوشيدن لباسي كه از حيث جنس و رنگ و نحوه پوشش در عرف، حكايتگر اندوه و ناراحتي ما می باشد، آشكار سازيم. ب. انسانسازي: از آنجا كه در فرهنگ شيعي، عزاداري بايد از سر معرفت و شناخت باشد؛ همدردي با آن عزيزان، در واقع يادآوري فضايل، مناقب و آرمانهاي آنان بوده و بدين شكل، آدمي را به سمت الگوگيري و الگوپذيري از آنان سوق ميدهد. فردي كه با معرفت در مجالس عزاداري، شركت ميكند؛ شعور و شور، شناخت و عاطفه را درهم ميآميزد و در پرتو آن، انگيزهاي قوي در او پديدار گشته و هنگام خروج از مراسم عزاداري، مانند محبي ميشود كه فعّال و شتابان، به دنبال پياده كردن اوصاف محبوب در وجود خويشتن است. ج. جامعه سازي: هنگامي كه مجلس عزاداري، موجب انسانسازي گشت؛ تغيير دروني انسان به عرصه جامعه نيز كشيده ميشود و آدمي ميكوشد تا آرمانهاي اهلبيت(علیهم السلام) را در جامعه حكمفرما كند. به بيان ديگر، عزاداري بر اهلبيت(علیهم السلام)؛ در واقع با يك واسطه زمينه را براي حفظ آرمانهاي آنان و پياده كردن آنها فراهم ميسازد. به همين دليل ميتوان گفت: يكي از حكمتهاي عزاداري، ساختن جامعه براساس الگوي ارائه شده از سوي اسلام است. د. انتقال دهنده فرهنگ شيعي به نسل بعد: كسي نميتواند منكر اين حقيقت شود كه نسل جديد در سنين كودكي، در مجالس عزاداري با فرهنگ اهلبيت(علیهم السلام) آشنا ميشوند. به راستي عزاداري و مجالس تعزيه، يكي از عناصر و عوامل برجستهاي است تا آموزههاي نظري و عملي امامان راستين، به نسلهاي آينده منتقل شود. مراسم عزاداري، به دليل قالب و محتوا، بهترين راه براي تعليم و تربيت نسل جديد و آشنايي آنان با گفتار و كردار اهلبيت(علیهم السلام) است. پی نوشتها: (1). شوري/ 23؛ هود / 29؛ ميزانالحكمه، ج 2، ص 236. (2). المحبة في الكتاب والسنة، صص 169 - 170 و 181 – 182. (3). بحارالانوار، ج 44، ص 287. (4). امالي، ص 305. (5). تاريخ النياحة الامام الشهيد الحسين بن علي، ج 1، صص 157-159. منبع.نرم افزار شبهات عاشورا ✨﷽✨ ⚫عاشــــورا یعنی:↘ اورا نشناختند یاری نکردند و فاجعه ای شد که جان اهل زمین و8 آسمان را سوزاند ما آیا امام زمانه ی خود را میشناسیم او کیست ایا او را شناخته ایم آیا دستی به یاری آن نور آسمانی بلند کرده ایم مهدی (عج) تنها تر از جدش مانده است امام حسین یک عاشورا دید اوهزاردویست عاشورامیبیند و درک میکند یعنی هنوز برای ظهور قطب عالم امکان حضرت ولی عصر اماده نشده ایم ?به امید ظهورش |
|
|
کوثربلاگ سرویس وبلاگ نویسی بانوان
|
آخرین نظرات