فلسفه و حکمت عزاداری برای ائمه(علیهم السلام) چیست؟

فلسفه و حكمت عزاداري را مي‏توان در امور ذيل، رهيابي كرد:

الف. محبت و دوستي: قرآن و روايات، دوستي خاندان رسول اكرم( صلي الله عليه و آله و سلم) و اهل‏بيت(علیهم السلام) را بر مسلمانان واجب كرده است‏ .(1) روشن است كه دوستي لوازمي دارد و محبّ صادق، كسي است كه شرط دوستي را - چنان كه بايد و شايد - به جا آورد. يكي از مهم‏ترين لوازم دوستي، هم دردي و هم دلي با دوستان در مواقع سوگ يا شادي آنان است؛(2). از اين رو در احاديث، بر برپايي جشن و سرور در ايام شادي اهل‏بيت (علیه السلام) و ابراز حزن و اندوه در مواقع سوگ آنان، تأكيد فراوان شده است.

حضرت علي(علیه السلام) در روايتي مي‏فرمايد: «شيعه و پيروان ما در شادي و حزن ما شريكند». «يفرحون لفرحنا و يحزنون لحزننا» : در شادی ما شادندو در اندوه ما اندوهناکند، (3) امام صادق(علیه السلام) نيز فرمودند: «شيعتنا جزء منا خلقوا من فضل طينتنا يسوؤهم ما يسؤنا و يسرّهم ما يسرّنا»(4). «شيعيان ما پاره‏اي از خود ما بوده واز زيادي گل ما خلق شده‏اند؛ آنچه كه ما را بدحال يا خوشحال مي‏سازد، آنان را بدحال و خوشحال مي‏گرداند».

اين وظيفه عقلاني و شرعي، ايجاب مي‏كند كه در ايام عزاداري اهل‏بيت(علیهم السلام)، حزن و اندوه خود را به «زبان حال»؛ يعني، با اشك، آه و ناله و زاري، از نظر خوراك، با كم خوردن و كم آشاميدن مانند افراد غم‏زده‏ آشكار سازيم ، طبق فرموده امام صادق(علیه السلام) به معاوية بن وهب، «عزاداران سيدالشهدا در روز عاشورا از آب و غذا دوري جويند تا آن كه يك ساعت از وقت فضيلت نماز عصر بگذرد، و در حد لزوم به غذاي معمول صاحبان مصيبت، سدّ جوع و عطش كنند».(5). و از نظر پوشاك، با پوشيدن لباسي كه از حيث جنس و رنگ و نحوه پوشش در عرف، حكايت‏گر اندوه و ناراحتي ما می باشد، آشكار سازيم.

ب. انسان‏سازي: از آنجا كه در فرهنگ شيعي، عزاداري بايد از سر معرفت و شناخت باشد؛ هم‏دردي با آن عزيزان، در واقع يادآوري فضايل، مناقب و آرمان‏هاي آنان بوده و بدين شكل، آدمي را به سمت الگوگيري و الگوپذيري از آنان سوق مي‏دهد.

فردي كه با معرفت در مجالس عزاداري، شركت مي‏كند؛ شعور و شور، شناخت و عاطفه را درهم مي‏آميزد و در پرتو آن، انگيزه‏اي قوي در او پديدار گشته و هنگام خروج از مراسم عزاداري، مانند محبي مي‏شود كه فعّال و شتابان، به دنبال پياده كردن اوصاف محبوب در وجود خويشتن است.

ج. جامعه‏ سازي: هنگامي كه مجلس عزاداري، موجب انسان‏سازي گشت؛ تغيير دروني انسان به عرصه جامعه نيز كشيده مي‏شود و آدمي مي‏كوشد تا آرمان‏هاي اهل‏بيت(علیهم السلام) را در جامعه حكم‏فرما كند.

به بيان ديگر، عزاداري بر اهل‏بيت(علیهم السلام)؛ در واقع با يك واسطه زمينه را براي حفظ آرمان‏هاي آنان و پياده كردن آنها فراهم مي‏سازد. به همين دليل مي‏توان گفت: يكي از حكمت‏هاي عزاداري، ساختن جامعه براساس الگوي ارائه شده از سوي اسلام است.

د. انتقال‏ دهنده فرهنگ شيعي به نسل بعد: كسي نمي‏تواند منكر اين حقيقت شود كه نسل جديد در سنين كودكي، در مجالس عزاداري با فرهنگ اهل‏بيت(علیهم السلام) آشنا مي‏شوند. به راستي عزاداري و مجالس تعزيه، يكي از عناصر و عوامل برجسته‏اي است تا آموزه‏هاي نظري و عملي امامان راستين، به نسل‏هاي آينده منتقل شود. مراسم عزاداري، به دليل قالب و محتوا، بهترين راه براي تعليم و تربيت نسل جديد و آشنايي آنان با گفتار و كردار اهل‏بيت(علیهم السلام) است.

پی نوشتها:

(1). شوري/ 23؛ هود / 29؛ ميزان‏الحكمه، ج 2، ص 236.

(2). المحبة في الكتاب والسنة، صص 169 - 170 و 181 – 182.

(3). بحارالانوار، ج 44، ص 287.

(4). امالي، ص 305.

(5). تاريخ النياحة الامام الشهيد الحسين بن علي، ج 1، صص 157-159.

منبع.نرم افزار شبهات عاشورا

​✨﷽✨

⚫عاشــــورا یعنی:↘
✅بفهمیم که امام حسین (ع)
امام زمان آن دوره بود

اورا نشناختند

یاری نکردند

و فاجعه ای شد که جان اهل زمین و8 آسمان را سوزاند

ما آیا امام زمانه ی خود را میشناسیم

او کیست

ایا او را شناخته ایم

آیا دستی به یاری آن نور آسمانی بلند کرده ایم

مهدی (عج) تنها تر از جدش مانده است

امام حسین یک عاشورا دید

اوهزاردویست عاشورامیبیند و درک میکند
?اگر هر سال به عاشورا میرسیم

یعنی هنوز برای ظهور قطب عالم امکان حضرت ولی عصر اماده نشده ایم
?به خود آییم

?به امید ظهورش
【 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج 】

​⚫️سفارش 10 نکته ی یکی از علما در باب ماه #محرم⚫️

?????
1) زیارت عاشورای هر روز این ماه ترک نشود
2) با وضو وارد شدن به روضه ی سیدالشهدا
3) پوشیدن لباس عزا با طهارت
4) همراه داشتن دستمال گریه برای شب اول قبر
5) تاجایی که میتوانید در دستگاه سیدالشهدا(ع) نوکری کنید(حتی در حد برداشتن یک سنجاق از زمین) که در شب اول قبر و درقیامت،مادرش حضرت زهرا(س) جبران میکند.البته نوکری کردن اباعبدالله یک وظیفه ست! نه اینکه انتظاری از قبال اون کار داشته باشیم
6) نوشیدن کمتر آب و خوردن کمترغذا به احترام این ماه و #سیدالشهدا علیه السلام
7) مهمتر از تمام اینها، خواندن نماز اول وقت است که امام حسین علیه السلام برای همین امر به شهادت رسیدند.این یک ماه را نماز اول وقت بخوانیم!
8) احترام بسیار زیاد به عزاداران سیدالشهدا
9) گوش ندادن به موسیقی،حفظ حجاب و…
10) سعی در کمتر خندیدن!( زیرا عزای اشرف اولاد آدم است…)?
نکته:حواسمان باشد که دراین ماه صاحب الزمان عزادار است! ما دیگربا گناهانمان قلب نازنین شان را بدتر بدرد نیاریم

​آیا اگر کسی دعای عهد را چهل صبح بخواند، یکی از یاران امام زمان (عج) خواهد شد؟
⭕️مرحوم شيخ عباس  قمي روايتي را از امام صادق ـ عليه السلام ـ نقل مي کند مبني بر اين که اگر کسي چهل صباح دعاي عهد را بخواند ازياران قائم ما باشد و اگر پيش از ظهور آن حضرت بميرد خدا او را از قبر بيرون آورد که در خدمت حضرت باشد.
⭕️ظاهر اين روايت با توجه به معني صباح که در مجمع البحرين و برخي کتب لغت آمده است مي رساند که دعا بايد چهل روز پي در پي قبل از اذان ظهر خوانده شود.
⭕️زمان فضیلت خواندن دعای عهد پس از نماز صبح و قبل از طلوع آفتاب است.
⭕️"و صبح به لحاظ فقهی از طلوع فجر صادق تا طلوع خورشید محسوب می شود. ولی عرفاً تا یکی دو ساعت از بر آمدن آفتاب را هم شامل می شود.”
⭕️البته گفتني است که در مستحبات خيلي دقت لازم نيست و اگر قدري وقت آن ها جابجا شود اشکال ندارد ولي اگر انسان بخواهد به دستوري که داده شده عمل نمايد بايد دقيقا همانگونه که سفارش شده رفتار کند.
⭕️در ضمن قابل توجه است که روايات موجود به هيچ وجه خواندن اين دعا را عامل ديدن حضرت بيان ننموده اند، بلکه اگر شرايط استجابت دعا رعايت شود، باعث خواهد شد ان شاءالله پس از ظهور دعا کننده از جمله ياران حضرت ـ عجل الله تعالي فرجه الشريف ـ قرار گیرد.

​?????????
☘ آغاز مباهله 

وقتي آنان از جواب فروماندند، پيامبر صلي الله عليه و آله بار ديگر آنان را به اسلام دعوت كرد و آنها براي رهايي خويش تظاهر به اسلام كرده و گفتند: «ما مسلمان شديم . » پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: نه! دروغ مي‌گوييد و شما را علاقه به صليب موهوم عيسي عليه السلام و شراب خواري و خوردن گوشت خوك مانع مي‌شود كه قلبا دين حق را بپذيريد!

چون آنها از پذيرش حق سرباز زدند، در همان لحظه آيه مباهله نازل شد كه: «فمن حاجك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل تعالوا ندع ابناءنا وابناءكم ونساءنا ونساءكم وانفسنا وانفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنت الله علي الكاذبين» ؛  «هرگاه بعد از دانشي كه (درباره مسيح) به تو رسيده، كساني با تو به مجادله و ستيز برخيزند، بگو: بياييد ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما هم فرزندان خود را، ما زنان خويش را دعوت نمائيم، شما هم زنان خود را، ما از جانهاي خود دعوت مي‌كنيم شما هم از جانهاي خود؛ آنگاه مباهله كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار دهيم . »

نصاراي نجران بعد از شنيدن اين آيه، گفتند: اين كاري منصفانه است و بعد از قرار گذاشتن وقت مباهله، براي كسب آمادگي به منازلشان رفتند . در جلسه‌اي كه مسيحيان نجران تشكيل دادند، بزرگ آنان به سايرين گفت: اگر محمد، فردا با عده‌اي از ياران و اصحابش براي مباهله آمد، ما هم با او مباهله مي‌كنيم و او قطعا پيامبر خدا نيست؛ اما اگر با خاندانش براي مباهله حضور يافت، ما نبايد به اين كار دست بزنيم؛ زيرا اگر او خاندان نزديكش را براي اين كار انتخاب كند و حاضر شود آنها را فدا نمايد، حتما او پيامبر است و در ادعايش راستگو است . 

صبح روز بعد، نصاراي نجران آمدند و در محل مقرر ايستادند و منتظر ورود پيامبر صلي الله عليه و آله بودند . ناگهان مشاهده كردند كه حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و آله كودكي را در آغوش گرفته و دست كودكي ديگر را در دست دارد و زن و مردي پشت سر او قدم برمي دارند و با شكوه و جلال و هيبت معنوي خاصي به پيش مي‌آيند . 

در آن حال پيامبر به همراهانش توصيه فرمود كه من هرگاه نفرين كردم، آمين بگوييد . 

روحانيون نجران از گروه زيادي از انصار و مهاجرين كه براي تماشاي مباهله آمده بودند، سؤال كردند: اينها چه نسبتي با محمد صلي الله عليه و آله دارند؟ آنان پاسخ دادند: آن مرد علي بن ابي طالب، داماد اوست و آن زن

فاطمه، دخترش مي‌باشد و آن دو كودك حسن و حسين، فرزندان فاطمه و علي هستند . 

روحانيون نصارا با ديدن اين منظره خود را باخته و نگران شدند؛ به طوري كه رئيس آنان گفت: من عذاب را در چند قدمي خود احساس مي‌كنم؛ زيرا او به راه خود ايمان راسخ دارد، وگرنه هيچ گاه فردي كه در كار خود ترديد داشته باشد، عزيزان و نور چشمان خود را در معرض عذاب الهي قرار نمي‌دهد . اگر با اين وضع دست به نفرين برداريم، تمام ما نابود خواهيم شد و تا روز قيامت يك نفر نصراني روي زمين باقي نخواهد ماند و نام كليسا از حافظه تاريخ محو خواهد شد . »

 آنان عاجزانه عرضه داشتند:‌اي ابوالقاسم! ما مباهله نمي‌كنيم، تو دين خود را داشته باش و اجازه بده ما ه م به دين خود باقي بمانيم . 
پيامبر صلي الله عليه و آله فرمود: نه . اگر حاضر به مباهله نيستيد، مسلمان شويد . اسقف گفت: نه! مسلمان نمي‌شويم و چون توانائي جنگ نداريم، مانند ساير اهل كتاب جزيه  مي‌دهيم . پيامبر صلي الله عليه و آله پذيرفت و مصالحه نمود.